गाजाल – मनिषा खरेल;मुसिकोट नगरपालिका ९ लामाखेत गुल्मी

नौ महिना कोखमा राखी मलाइ जन्म दियौ;
ताते ताते भन्दै प्यारो ममतामा हुर्कायौ

दुख पिडा आफु सहि मलाइ फुर्कायौ
मेरो कष्ट हटाइदियौ अघि मलाइ बढायौ

स्कुलमा भर्ना गरि भविष्य यो दियौ
सधै मलाइ खुसि पार्ने कति महान थियौ

आसु तिमि अबबाट नझार है आमा
सधै खुसि ल्याउछु मैले तिम्रो जिन्दगीमा

आमा तिम्रो दुधको भारा भविष्यमा तिर्नेछु
दुखेको त्यो मनलाई फुलाउने प्रयास गर्नेछु

तिम्रो माया बिना कोहि जिउनलाई सक्दैन
संसारमा आमा भन्दा ठुलो कोहि हुदैन

किन्न पनि नपाइने खोज्दा पनि नभेटिने
जति कोसिस गरेपनि भुल्न नसकिने
–

यो पनि – गजल – विष्णुप्रसाद आचार्य चकित मुसिकोट नगरपालिका गुल्मी

आमाले तेल घसेको शरिरमा उसकै छोराले आ’गो लगाउँछ
जसले जे कपडा लगाएनि आखिर त्यही धागो लगाउँछ !!

बाउको सम्पत्ति आधा आधा बाड्न लगाउँदा भाइले,
आफुलाइ धेरै पर्ने गरि बिचको घेरो बाङ्गो लगाउछ ।।

सरकारी जागिर खाने निहुमा धेरै विकल्प रोज्न दियो भने;
तन्दुरुस्त मान्छेले पनि आरक्षणको लोभमा अपाङ्गो लगाउछ !!

गैह्री खेतमा छिमेकिलाइ जिम्मा दिइ बाली हेर्न पठाउँदा;
आफ्नो खेतमा पानी लगाइ मेरो खेतमा पाँगो लगाउछ !!

मर्नुपर्छ आफुलाइ नि भन्ने उसले बिर्सन्छ क्यारे,
कात्रो बेच्दा समेत कपडा पसलेले महङ्गो लगाउछ !!!