सरोजराज बज्राचार्य मुसिकोट नगरपालिका,गुल्मी :कबिता

कार्यकर्ता हो कि!
राणा ,पन्चायत ,राजा फाल्यौ,
कैयौं सहिद,बिधवा,अङ्ग भङ्ग भए,
नेताजतिले सबथोक पाए,
न तिमीले पायौ न देशले पायो।
त्यसैले स्वाभिमानलाई बन्दकी राखेर,
झोले र भेडा नबन भाई ।

देशमा गणतन्त्र ल्याइसक्यौ,
फ़ेरि आन्दोलन के का लागि ?
कसैको पदको रक्षा र पुर्याउन ?
प्रधानमन्त्री र मन्त्री बनाउन?
१

तिनीहरु पदासिन भए भने
तिमीहरूलाई हेर्दैनन भन्ने थाहा छैन ?

नाताबाद,कृपावाद,फरियावाद
तैपनि तिमि पछि लाग्छौ?
किन कतिबेला कसरी नभनी
अन्धाधुन्ध समर्थन गर्छौ।
विवेकशुन्य भएर आफुलाइ बिर्सेर
साथिभाई आफन्त छिमेकीलाई शत्रु देखेर,
२

तिम्रो खेतबारी बाँदरले सके,
तिम्री दुलही त दाउरा बिना चुल्होमा,
छिमेकी रोगग्रस्त,भरेकाल,
तिमी भने जिन्दावाद मुर्दाबाद।

तिमि मस्त भाषण सुनेर बरै
कस्तो बिडम्बना पाउदैनौ धरै ।
३

तिमिलाई थाहा नभएको होईन ,
तिम्रा नेताको पालामा
भ्रष्टाचार ,दुराचार ,बलात्कार र अत्याचार
न्याय कानुन बन्धक भयो।

शासन पूरा नगरी असक्षम भयो,
गुण्डा,दलाल ,शोषक,माफियाले न्याय पाए
लाज नमानी त्यो ठिक भन्छौ।

जाली फटाहा तस्करलाई मन्चमा राखी
बिचरा तिमि दर्शक लाचार बन्छौ।
४

लुटिरहेछन सबतिर नेताले,
उसैको जयजयकार गर्दैछौ तिमिले।
झोल नखाइ झोले बन्दैछौ,
एकोहोरो बिचरा भेडा बन्दैछौ।

अब त नेता होईन तिमी सच्चिनु पर्छ,
अब कालोलाई सेतो देख्न बन्द गर्नुपर्छ।
पहिला आफ्नो घर,छिमेकी समाज हेर्नुपर्छ ,
ठिक को हो के हो ठम्याउन सक्नुपर्छ ।
५

नेताले भन्यो आउने क्रम जारी छ,
तिमि जस्तालाइ देखेर फुइ लगाउछ।
सुनेको छु तिमिलाई हजार एक दिन्छन् रे,
त्यो देखेर तिमी मख्ख पर्छौ रे।

अरुले भन्छन् भेडा र झोले,
तर म त्यो नि मान्दिन,
भेडाले बरु पच्चीस छब्बीस पाँउछ,
जसको खान्छ उसकै गाउँछ।
काठमाडौमा हजारौं भेडा जम्मा गर्न सकिन्न

तर तिमिलाई सकिन्छ
त्यसैले भेडाभन्दा निकृष्ट तिमि ,
निकृष्ट त्यो नाम शब्दकोष खोज्दैछु।
६

त्यसैले दिब्य आँखा खोल तिमि,
समर्थन र बिरोधमा अन्ध नबन।
सकेसम्म एउटा इलम गर,
घर परिवार,छिमेकी खुशी पार।

अन्याय अत्याचार बिरुद्ध बोल,
मेहनत पसिना गरेरै खाउ,
सबको दिब्य मुहार हसाउ।
७

यो गित मैले सबैलाई भनेको हु ,
मस्तिष्क बिनाका सबैलाई गनेको छु।
तिमि यसलाई गाली नसम्झ,

मानिस र नेपाली बनेर सम्झ।
ठिक वा बेठीक विवेक पुर्याउ,
सर्वे भवन्तु सुखिन मा ध्यान पुर्याउ